De ziel, het Ware Zelf en de Ware Wil

Zoals gezegd, wéten we niet meer dat we een Goddelijke Mens waren, die leefde in een perfect structureel evenwicht van zuivere harmonie. Van die mens blijft niet zoveel meer over; we weten zelfs niet meer dat we goden waren! Wij kunnen ons onze eigen oorsprong niet meer herinneren en kennen de oorzaak niet meer. Onze zielen zijn, heel lang geleden al, gewoon in 'slaap' gevallen.

Hierdoor hebben een opvoeding gegeven met de dualiteit van goed en kwaad binnen de eerste schepping. We hebben het verschil tussen goed en kwaad zelf uitgevonden, dat ook de oorzaak van de erfzonde is, ook wel zondeval genoemd. Het gevòlg daarvan is, dat wij met deze zondeval in afzondering gebracht moesten worden om de andere Goddelijke levensstromen niet te beïnvloeden en verstoren.

Dus om de totale harmonie van alle andere levensstromen niet in gevaar te brengen, greep God in. Hij ontwierp een groots opgezet reddingsplan, om de afvallige Mens de kans te geven terug te keren naar zijn oorspronkelijke Goddelijke staat, echter mèt het intact laten van het principe van de vrije wil die we foutief hadden gebruikt hadden.

De Vader ging over tot de tweede schepping... Deze basis van een 'tweede' schepping die gelegd werd, kun je zien als een soort 'diepvries' . Een diepvries waarin wij in afzondering werden geplaatst. Onze Goddelijke eigenschappen werden hierbij als het ware 'bevroren', behàlve het Ware Zelf.

Het Ware Zelf slaapt bij velen, en die moet mee ontwaken.

Velen hebben geen weet van het Wáre Zelf, onze Goddelijke oorsprong. Echter, het is ons Wáre Zelf, die terug zichzelf wil zijn en ons smeekt om terug naar Huis te gaan. Terug van waar we gekomen zijn bìnnen de eerste schepping; de Goddelijke bron.

De drie 'zelven' die we hebben maken deel uit van de schepping èn het reddingsplan. Dit, om uiteindelijk terug te kunnen beschikken over het Ware Zelf. 

Wanneer je jezelf kent, ken je ze alle drie:

het lagere zelf, (het ego), waar we, d.m.v. 

het hogere zelf (de ziel), van af moeten om dan uiteindelijk 

het Ware Zelf (onze Goddelijke oorsprong) te kunnen bereiken.

De ziel zèlf is dus niet Goddelijk. Het is wel een uniek Goddelijk instrumènt; een intermediair dat als 'middel' ter beschikking is gesteld om meerder kansen te krijgen, reïncarnaties, om het Ware Zelf, dat in de ziel zit, tot ontplooien te laten komen. Het stelt ons in staat om de gevallen mens te helpen herinneren en ontwaken en te beseffen dat we hier niet 'thuis' horen.

Wanneer we ontwaken, beseffen we ook, dat 'het lagere zelf' niets te maken heeft met onze oorsprònkelijke staat van Zijn. 

En ontwaken is:

wéét hebben dat we slechts uit de tweede schepping komen;

wéét hebben dat we daaruit moeten komen om dan naar de eerste schepping te gaan. 

Als we dan, door gnostisch te gaan leven geen afleidingen meer kiezen met dingen die er niet zo toe doen, is het resultaat de bevrijding van je Ware Zelf.

De ziel mèt het Ware Zelf stijgt op in de hogere Hemelsferen. Zonder karma, want dat hebben we niet meer. 

En bij het Christushuwelijk valt dan ook de ziel zelf weg omdat we die dan gewoon niet meer nodig hebben. De ziel wordt ingeruild door het Christusprincipe met het Ware Zelf dat dan tot uitdrukking komt in haar volledige bewustzijn in een vrije staat. Dat is immers de bedoeling van de verlossing; pas dàn ben je ook echt verlost. De eigenlijke verlossing van het Ware Zelf, gebeurt dus als de ziel volledig wegvalt.

De ziel, die uit de tweede schepping komt, is dus níet eeuwig en heeft reden tot bestaan totdat we terug Thuis zijn, in de eerste schepping. De ziel neemt ook geen ruimte in, en is dus ruimte-onafhankelijk, maar neemt toch een welbepaalde onbekende plaats in ons lichaam.

De ziel is slechts maar een drager van het karma, de ware wil en de erfzonde. 

Meer is de ziel ook niet. De mens is het zo gewoon de ziel verantwoordelijk te stellen voor alles wat niet fysisch is. Dat kan 'geloven' zijn, het 'christendom' etc. Dat geldt eigenlijk voor alle godsdiensten. Je kunt de ziel zien als de 'buideldrager' van ons karma, en wanneer we dan eindelijk gaan "stoppen met sterven", hebben we de ziel niet meer nodig. Je Wáre Zelf dient tijdens het endura daarom zo centraal te staan; de ziel is immers maar het hulpmiddel!

Als de bevolking toeneemt en je zielen tekortkomt, worden er nieuwe zielen bijgemaakt. Dat doet de Godheid uit de eerste schepping; de Pistis Sophia. Pistis Sophia kreeg als opdracht van God om in de zielen te voorzien. 

Zolang er zielen nodig zijn, gebeurt dat. Als er een nieuwe ziel wordt bijgemaakt, krijgt die ziel er dan automatisch al die erfzonde bij. Het erfkarma, dat per definitie altijd in elke ziel aanwezig is.

De ware wil tot ontwaken is in ieder mens aanwezig, 

maar komt niet bij iedereen snel naar voren. Je hebt meerdere reïncarnaties voor nodig om telkens opnieuw een kans te krijgen om terug te keren naar waar we vandaan komen.

De Ware Wil incarneert mee; het Ware Zelf niet. Het Ware Zelf wordt telkens bij een nieuwe reïncarnatie opnieuw gecreëerd. De Ware Wil die de mens doet ontwaken, kun je het best vergelijken met een waakvlam om tot ontbranding; tot ontwaking te komen.

Als je op internet gaat zoeken naar de Ware Wil, de wil om te ontwaken, kom je met regelmaat het woord 'Godsvonk' tegen. Nu kun je dit enigszins wel vergelijken met een waakvlammetje dat je helpt, maar het is toch niet helemaal kloppend. Met je VRIJE wil kies je voor je Ware Wil, of niet! Om verbranding in de oven te doen ontbranden door die waakvlam, kun je je het best een voorstelling maken als 

de graal die tot ingieten van de gnostische kennis komt. 

Het is het ontbranden van de oven, door die waakvlam. Het proces van dat ontwaken is de graal die ingegoten wordt in de pijnappelklier.

De ware Wil is alleen 'de wil tot ontwaken' te bevorderen, en bij elke reïncarnatie 'groeit' die Wil een beetje, om dan - bij oudere zielen - een rol te gaan spelen om te ontwaken. Dat is de bedoeling van die reïncarnatie. Dat is het zogenaamde 'opdringen' in de ziel; een druk die je als stoffelijke mens 'gewaar' wordt, niet wetend wat er precies gaande is.

Iemands Ware Zelf wil op het pad wil de prioriteit genieten die nodig is om de weg ook daadwerkelijk kunnen te gaan. Focus van de menselijke vrije wil, die samenwerkt met het Ware Zelf is hierbij belangrijk. Daar moeten we mee verder en dat zal de eigen ziel ten goede komen. 

Sommigen ondervinden ook op welke wijze de Kosmos mèt of tégen ons werkt! Bij elk nieuw idee of initiatief, vinden meestal binnen enkele weken onverwachte gebeurtenissen plaats, die aangeven of we wel of niet op de nieuw ingeslagen weg verder kunnen gaan.