Je moet dus eerst ontwaken voordat je het smalle pad opgaat, waardoor je dan ook wéét dit pad er is!

Als je eenmaal ontwaakt bent, en dat ben je als je beseft waarom je hier bent, 

als je weet dat je in de zondeval zit, dan is er de kennis om daar ook iets mee te doen. Door een keuze te maken blijf je niet hangen binnen de wereld van het ego, want als je nog op díe weg vertoefd, ben je nog blootgesteld aan alles wat 'overkomt'.

Het is dan ook noodzakelijk, dat je de aard van deze ongoddelijke wereld moet leren kennen om de weg van vrijheid te kunnen gaan. Dan ga je het ontwaken omzetten in daden, door de èchte Weg naar de volmaakte kennis te lopen. 

Er is ook maar één smal pad dat gegaan moet worden om de ziel te verlossen. Het ervaringsgerichte pad van terugkeer wordt ook alleen belopen. Dat is het moeilijke en het lastige van het endura; dat je er zèlf door moet maar daar gaat het wel om. 

En dan kom je uit bij diepere betekenis 42e logion Thomas Evangelie:

'wordt voorbijgangers', met andere woorden: 

ontdoe je van je bagage, blijf niet hangen, bevrijd je van al wat aards is; niet gebonden aan bezit, begeerten en afhankelijkheden. Het is een deel van het endura.

Dat betekent dus niet dat je je nergens iets van aan moet trekken; 'ik wandel er gewoon voorbIJ'. Zo kun je het namelijk ook interpreteren en dat vraagt uitleg want het is heel gemakkelijk om een voorbijganger te worden'. 

Het kan ook als een soort van plantrekkerij overkomen; ik doe er niets aan, ik loop gewoon voorbij alle problemen maar dan heb je niets opgelost en dan kun je niet verlost worden. 

Met het advies 'wordt voorbijgangers', bedoelde Jezus, dat je de wereld of doodsnatuur, moet beschouwen zonder er veel energie in te steken; met andere woorden: 

het 'ik' moet minderen en Hij moet meerderen. 

Dit advies gaat dieper dan we misschien beseffen: het omhelst gehele stoffelijke wereld, die immers slechts tijdelijk is.

Want nu klampen velen van ons zich nog aan hun ego, hun ik-gevoel vast, en zo wordt karma geschapen. 

Als we het Pad van terùgkeer willen opgaan, moeten we stoppen met het creëren van nieuw karma. We zijn dus nog niet zomaar vrij van ons zelf opgedane karma. Jezus vertelde ons dat, dus hier wordt eigenlijk niets nieuws verteld, we zijn het alleen vergeten! 

Het sleutelwoord is, en daar begint het mee, overgave.

Het Endura moet reeds ingezet zijn. Je bent dan niet meer zo van deze wereld, en dus zijn de gewone en klassieke dingen van het leven niet zo belangrijk meer.

Het begin van deze tocht is de keuze om je te willen voegen naar Gods Wil en de band te verbreken met de menselijke vrije wil, want die is nooit bevrijdend.

Een totale en onvoorwaardelijke overgave is dus noodzakelijk om aan deze tocht te beginnen. Het is de overgave aan een kracht die sterker is dan de eigen kracht.

Daarnaast dienen we ons er bewust van te worden, dat het kleine zelf niets eigenhandig kan oplossen. maar dat, door alles in handen te leggen van de Kosmos, deze ook in actie komt en ons tegemoet komt. 

Zo zal het steeds gaan; zet je één stap naar God toe, Hij komt jou met twee stappen tegemoet. Dat betekent dat we een keúze moeten maken, want

'niemand kan twee heren dienen' 

en dan worden de woorden van Jezus, als hij het heeft over 

'Mijn koninkrijk is niet van deze wereld' 

ook echt begrepen!

Dat vraagt om een keuze te maken voor de ziel om te stoppen met de geneugten van het aardse leven omdat je verlost wilt worden. Dat is dan een stap, om de weg naar de Oorsprong te vinden; de weg naar Huis. 

Deze wijsheid werd zolang de mens zich kan herinneren, onderwezen aan hen die er klaar voor waren. Vandaar dat er nogal wat geheimzinnigheid sluiert rond bepaalde Mysteriescholen waar men deze kennis kon opdoen. Alle grote leraren, avatars, hebben deze scholen gevolgd, zoals Jezus.

De volledige overgave is het erkennen van de Goddelijke wil boven je eigen vrije wil waardoor je het ego volledig uitschakelt. Dat is de volledige overgave. Het is een keuze die je maakt met je vrije wil om de Gods wil te aanvaarden. Als je dat niet doet is het geen overgave en dus geen verlossing.

Je overgeven aan God en Zijn Weg is dus noodzakelijk om aan deze tocht te beginnen. Je kunt je niet overgeven met voorwaardes want dan zal het Gnostisch Veld zich niet aan ons openbaren. In de Endura-fase is dit van groot belang. 

De volledige overgave betekent ook het volledige endura. Het betekent dat banden doorgeknipt moeten gaan worden. Niet dat onze contacten allemaal verbroken moeten worden, maar de bànden want het zijn die banden, die gehechtheden die ons vasthouden. Dat is een onvrijheid, want als deze doorgeknipt worden, weet men pas voor een groot gedeelte wat vrijheid is. 

De vrije wil is ons geluk en onze inspiratiebron om hiér te proberen gelukkig te worden, maar het echte geluk is hier in deze illusie wereld niet te vinden. Waar het wel te vinden is, is in de oorspronkelijke wereld waar we vandaan komen. 

Om het volledig proces van ommekeer te begrijpen, is het nodig precies na te gaan wié je bent. 'Ken jezelf' is een eerste vereiste op het Pad van Verlossing.

Dàt bedoelde Jezus met het woord 'verlossing'; 

laat alles, de stof, achter en volg hem want je kunt nooit verlost worden in deze dualistische wereld. Je moet jezelf verlossen; het pad naar verlossing dien je alleen te doen, dat heeft Jezus ons voorgedaan. Wij zijn dus nog niet verlost; we gaan naar de verlossing toe en dienen daarvoor eerst te ontwaken om uiteindelijk een verlicht mens te worden.

We zijn dan ook van ons karma af, behalve van de erfzonde. Het leven heeft dan ook alléén maar zin om karma op te lossen. Uiteindelijk zijn we een verlost mens.

Zonder karma is incarnatie niet meer nodig en dan is déze wereld, de tweede schepping, overbodig geworden. In die zin heeft het leven ook alleen maar zin om karma op te lossen. 

Je kunt het wegwerken van karma zien als een soort van inlossingsproces om zo tot verlossing te komen. Dat is een levensproces dat we zelf in gang moeten zetten om ervan af te raken. Alleen door banden te verbreken die ons vasthouden met de dualiteit, stellen we ons in staat, het contact te herstellen met het andere Universum; met het oorspronkelijke Goddelijke Koninkrijk. 

Het karma reïncarneert mee via de ziel; de dood is dus eigenlijk een herkansing om verlost te worden. 

Om bevrijding te voelen, moeten we stoppen met het creëren van nieuw karma door  bijvoorbeeld:

• niet meer te reageren op allerlei impulsen en ons niet te laten verleiden door de vele prikkels van buitenaf. Niet dat wij ons moeten verzetten of daartegen moeten strijden, want weerstand en vechten zijn ook dualistische activiteiten.
• door de emotionele banden die ons nog vasthouden te gaan ontwarren en losmaken.

• de begeerte naar iets of iemand, verlangens om ergens anders te willen zijn, te gaan minderen want deze zetten ons op een dood spoor en onze innerlijke bron zal hierdoor opdrogen.
• onze gewoontes waar we zo aan gehecht zijn, af te werpen; dingen die niet meer van nut zijn, afleggen.
• prestige, macht, applaus willen, de behoefte om gezien te worden of aardig gevonden te worden te minderen; het moet allemaal wegvallen om van deze banden en gehechtheden los te komen.

• zogenaamde wijsheid op te geven.
• onze verslaafde neigingen zoals roken, drugs of alcoholgebruik te beheersen.
• neigingen tot zelfbehoud te laten wegebben.
• geldelijke bezittingen niet meer na te streven. Het besef hebben dat het doel niet moet zijn: 'rijk worden'. Niet voor niets dat Jezus zei: 'Het is voor een rijke vele malen moeilijker om het Koninkrijk van God binnen te gaan, dan een kameel door het oog van de naald'. Een 'kameel' is hier een bepaalde knoop in een touw; een soort van 'bultje' in een knoop die je er niet doorheen kan trekken. Een rijke arm van Geest mag zijn als het jou maar niet bezìt.
• verlangens te neutraliseren, en neutraliseren betekent niet: onderdrukken of afhankelijk zijn of een ondergeschikte positie in moeten nemen.
• aan de directe omgeving te laten weten dat we feitelijk een andere levenswandel hebben hebben gekozen. Dit is soms een lastige omdat het niet altijd 'genomen' wordt of begrepen. Toch zijn je naasten te dierbaar om dat zomaar te negeren; uitleg hierover wordt gevraagd! Anderzijds wordt door de buitenwereld ook wel gezien dat je levenspad aan het veranderen is. 
• familiebanden, althans de gehechtheid daaraan, worden hiermee dus ook losgemaakt. Als mens zijn we vaak nog zo gebonden aan diepgewortelde velden die we met ons ego nog graag 'levend' willen houden. Deze banden zijn een moeilijk deel van het endura. Niet voor niets dat Jezus het hier, als het over gehechtheden gaat, het over het zwaard want zei Hij: 

Jezus zei ook dat Hij niet gekomen is om 'aardse liefde' te brengen en ook niet om 'mooie liedjes' te komen verkondigen. We zijn nogal diep weggezonken in de stof, dat dat zwaard gewoon nodig is om hier uit te raken. Er is hier ook geen tussenweg maar er is ook geen weg terug. Het zwaard toepassen en dat gaat bijvoorbeeld niet door 'in het Licht' te durven gaan staan! 

Gnostisch gaan leven is de bedoeling en dat is best een harde strijd; pas dan maken we kans dat we de Universele Waarheid gaan zien en begrijpen.

Op een gegeven moment worden er ook geen verlangens meer gekoesterd naar de eerdere wijze van leven. De dingen zijn minder relevant geworden en de zoektocht in déze wereld willen we beëindigen. In de loop van de tijd zullen we nog maar één doel in ons leven zien; proberen deze illusionaire wereld te ontstijgen om terug naar het oorspronkelijke Huis te keren. Zeker, als je weet dat God niet geïnteresseerd is in wat wij hier in deze dualistische wereld allemaal doen, tenzij wij als ontwaakten de juiste keuzes maken door het pad van Jezus te volgen, dan houdt de Kosmos wèl rekening met ons.

Daar kun je aardig van schrikken als je leest dat God geen belangstelling heeft voor wat er in deze wereld allemaal gebeurt, maar het besef dat we in deze wereld feitelijk niet thuishoren, maakt dat we toch proberen om deze gevallen wereld te ontstijgen om terug naar Huis te keren. 

Wanneer wij dus zijn gelijke willen worden, één willen worden met Hem, zullen wij onze aardse interesses moeten afleggen, want dit maakt deel uit van onze gehechtheden, waarvoor we soms zeer vindingrijke uitvluchten tevoorschijn toveren om ze te omzeilen. Maar goed; voor ons ego is het ook gewoon lastig om gekruisigd te worden. 

Voor meer informatie over de werkelijke betekenis van de kruisiging; zie pagina: 'Jezus deed het voor;  je eigen kruisiging '.

Als we uiteindelijk geen afleidingen meer kiezen met dingen die er niet meer zo toe doen, is het resultaat de bevrijding van de ziel. Pas dàn wordt gevoeld wat echte Vrijheid en Waarheid is. Het zijn die dingen die niet in woorden uitgedrukt kunnen worden, gewoon omdat deze uit een 'woordeloze' wereld voortkomen, namelijk de Goddelijke Wereld. Dankzij die onvoorwaardelijke Liefde mag er al geproefd worden van deze Vrijheid, en dan wordt het verlangen naar de uiteindelijke Verlossing alleen maar groter.

Iemands ziel wil op dat deel van het pad ook de prioriteit genieten die nodig is om de weg daadwerkelijk te gaan. Focus is hierbij belangrijk; daar moeten we mee verder; dat zal de eigen ziel ten goede komen. Het is een belangrijke stap die gezet wordt en dat gaan we ons ook gewaarworden want dat heeft alles te maken met het doorknippen van die banden. Het is dàt precies wat onze bevrijding is. 

Dat vraagt om geen verlangen meer te koesteren naar de eerdere wijze van leven. Je wilt geen andere doelen meer vaststellen in dualiteit en gaat je onttrekken aan de soms dramatische interacties van verlangens, antipathieën en zelfbehoud. 

Dat betekent dat het 'wereldlijk' bestaan steeds meer naar de achtergrond verdwijnt. Als dat niet zou gebeuren, zou je zo kunnen struikelen of zelfs weer terug kunnen vallen. Velen die onderweg zijn, worstelen daar dan ook mee tijdens dat endura. Men raakt daar niet door of men gaat uitstellen. De mens geeft het dan op en vind het niet nodig om die banden door te knippen omdat het zo moeilijk is. Het is ook een lastig stuk op de weg! Toch zullen we die banden moeten doorknippen en ons onthechten om terug naar Huis te kunnen gaan.

Over het 'terugvallen'; 

dat wordt ook mooi geïllustreerd door Jezus, toen hij onmiddellijk op weg ging naar Lazarus. De opwekking van Lazarus heeft namelijk niets te maken met het 'terug tot leven brengen' van een lichaam, maar met het terug doen ontwaken van een afgedwaalde ziel. 

Lazarus is nooit echt doodgegaan, dat was een metafoor voor het 'terugvallen'.

Lazarus was 'dood' omdat hij afweek van het dit pad. Hij was ontwaakt maar weer gevallen. Jezus heeft drie dagen nodig gehad om hem weer op te laten staan; had hem drie dagen 'bewerkt' om hem weer tot Leven te wekken. En 'Leven' is gnostisch bedoeld; daar doe je drie dagen over. 'Breek deze tempel af en in drie dagen weer terug'. Het heeft met de verrijzenis niets te maken. 

Het wonder van Jezus heeft dus eerder betrekking op de vergeving der zonden dan op het tot leven wekken van de stoffelijke persoon zelf. In het Nieuwe Testament wordt verteld hoe Jezus wonderen verrichtte. Hij genas zieken en wekte zelfs doden weer tot leven. Voor de 'ingewijden', de gnostici, waren dat geen feitelijke gebeurtenissen; het zijn geen wonderen. 

Het zijn symbolische beschrijvingen van het herstel als een spiritueel proces.

Jezus geneest mensen van de dwaling, hun zelfvergetelheid. Wie zichzelf zo hervindt zal niet alleen weten wie hij is, maar ook zijn bestemming kennen. Ook dat weten behoort tot de gnosis; gekend worden. Gnosis is zelfkennis die tot Godskennis voert. De weg naar Verlossing kan ook enkel maar gebeuren door precies te doen zoals Jezus ons heeft voorgedaan. 

'Zonder mij kunt ge niets doen'.

De uitspraak heeft niets te maken met zijn ego of iets dergelijks. Dat bedoelde Jezus ook toen Hij zei:

'Ik ben de Weg, de Waarheid, en het Léven'.

Al het vergankelijke, het sterfelijke in de mens moet worden ontdaan van de banden met de vergankelijke wereld. Het ego wordt gestript van al zijn gehechtheden: wordt 'gekruisigd' en gaat 'dood' naar zichzelf; het ego verdwijnt. Hoewel dit geen fysieke dood is, wordt de pijn wel degelijk gevoeld. Na de kruisiging ebt de persoonlijkheid weg, de persoonlijkheidsbreuk.

Deze waarheid moet als het ware ook 'verdiend' worden! Die wordt niet zomaar 'cadeau' gegeven door bijvoorbeeld poëtisch ons hart te openen of in het Licht te gaan staan. 

Er is veel meer voor nodig en dat is forceren, en dat hoeft allemaal niet in één enkel leven te gebeuren; hiertoe worden meerdere kansen gegeven dankzij de reïncarnatie. Maar eens echt ontwaakt, wordt ten volle het Endura gegaan om verlost te worden.