DE VRIJE WIL, EEN GODDELIJK GESCHENK

Uitgelicht: 

De vrije wil, een delicaat en veelomvattend onderwerp!

Als we kijken naar de betekenis van deze twee woorden, dan zijn we daar ook zo nog maar niet uit! Er is op deze twee woorden niet zo snel grip te krijgen, terwijl we vooral alles willen begrijpen. 

Er is over dit onderwerp al geschreven, maar de literatuur die hierover bestaat wordt soms zo onnodig ingewikkeld gemaakt. Dit komt omdat er veel schriftwerk vanuit het verstànd is geschreven. 

Over de vrije wil is veel gefilosofeerd. Misschien wel omdat men niet altijd weet wat de fùnctie ervan is. Op internet is er veel informatie te vinden waarbij uitleg wordt gegeven dat er eigenlijk niets mee te maken heeft.

Zoals vermeld, het belangrijkste vanwaar de bron gehaald wordt, is te vinden bij de figuur van Jezus, dáár waar je het niet zou verwachten, maar het komt dus wel degelijk via hem!

Van essentieel belang is het, te weten in hoeverre ons bewustzijn nu werkelijk reikt om die diepere betekenis van onze vrije wil ook echt te kunnen doorgronden. Dit, omdat er wel een probleem als dit niet helder is. Voor de verlossing van de ziel is dit wel van essentieel belang.

Waarom is de vrije wil eigenlijk zo'n delicaat onderwerp?

Dat is omdat de vrije wil principieel bòven de Goddelijke wil kan uitstijgen! Het delicate hiervan zit hem in het kunnen oordelen of onze vrije wil wel overeenkomt met de Goddelijke Wil, maar dat oordeel kan ons juist precies ook vellen.

Als je ontwaakt bent; als je wéét wat de Wil van God is, dan kan je jezelf eraan toetsen. Een niet ontwaakt persoon gebruikt de vrije wil volledig zelfstandig, wat het ego uiteraard goed uitkomt. Dit ego zal ook alles in het werk stellen om je niet te laten ontwaken, precies omdat die vrije wil zich dan niet meer zo 'vrij' zal voelen. 

Wij hebben dus een vrije wil. Zonder vrije wil zouden wij enkel instinctief leven en ben je dan eigenlijk een dier en aangezien we kunnen denken, zijn we geen dier. Wij hebben de vrije wil zelfs gekrégen en kunnen dit zien als een geschenk. 

Een Goddelijk geschenk aan de gevallen mens dat door God gegeven is bìnnen de eerste schepping. De vrije wil is ons dus niet geschonken in onze stoffelijke toestand om die nú te moeten gebruiken om verlost te worden, want de vrije wil hadden we al veel eerder gekregen toen we nog een Mens met een hoofdletter waren. Het ging hier dus om de hogere Mens. 

De vrije wil was een basisgeschenk van God om een vrij leven te kunnen leiden. Een Godsgeschenk, bedoeld voor al het goddelijk leven, en het is déze vrije wil die we hebben meegekregen ná onze zondeval.

De vrije wil incarneert overigens niet mee; daarom dat ook de pláátsbepaling van de incarnatie zeker niet bepaald kan worden door de vrije wil!

Het belangrijkste om te weten is dat we die vrije wil hebben behouden. 

We zijn dus in afzondering, in quarantaine gezet maar wel mèt het intact laten van het principe van de vrije wil. De vrije wil diende gewaarborgd te blijven. Dat is belangrijk want daar gaat het over!

Die menselijke vrije wil, die vaak ego geïnspireerd is,

gebruiken we dus nogal grillig. We zijn de vrije wil meestal aan het gebruiken voor nutteloze dingen.

De vrije wil hebben we sinds onze geboorte; wij doen ermee wat wij willen en kan alle kanten op, speculatief, zwaaiend van het een naar het ander. De uitkomst ligt nooit vast, noch hebben wij kennis van de eventuele effecten hiervan. 

De vrije wil is geheel afhankelijk van het ego dat ons kan beïnvloeden; ook om 'verkeerde' beslissingen te nemen. Een keuze wordt immers gemaakt met of door de vrije wil, maar dat betekent niet dat onze vrije wil zèlf slecht is. Hij kan op zich niks verkeerd doen. Het is ook geen vijand van de Goddelijke wil, zeker niet. Hij laat je altijd je vrije wil die je ook vrij láát, om op ieder moment voor Hem te kiezen en daarmee voor je groei naar het Licht.

De Goddelijke wereld zal daar ook niet 'tussenkomen' met 'doe dit' of 'doe dat'. Hij heeft ons de vrije wil immers zelf gegeven! Die vrije wil wordt altijd door de Goddelijkheid aanvaard en gerespecteerd, gewoon omdat het een eigen geschenk ìs; omdat het een Goddelijke eigenschap is en die blijft altijd intact. 

Het is de keuze van de 'kleine' wil, om zichzelf op te heffen. Echter, om keuzes te maken moeten we eerst inzicht en zelfkennis hebben om deze ook te kùnnen maken. De vrije wil zou daarom aangepast; afgestemd moeten worden aan de Goddelijke wil; de Ware wil. Dit, omdat er uiteindelijk maar één vrije wil is en die dient wel goed gebruikt te worden. Goed gebruiken om op Goddelijk niveau verder te kunnen werken. Dat doe je door het endura te gaan. Je vrije wil pas je dan aan de Goddelijke Wil aan.

Onze vrije wil moet dus in overeenstemming gebracht worden met de Goddelijke wil. Je kunt met je vrije wil, met jezelf keuzes voorleggen, maar je kunt niets voorleggen aan de vrij wil, want dan leeft hij weer 'op zich'. Een eon; een gehechtheid, kan een eigen leven gaan leiden, maar niét de vrije wil; die kan geen eigen leven leiden.

Wat hierbij helpt is om je onderscheidingsvermogen te gaan gebruiken door je bijvoorbeeld af te vragen wat aards is en wat Goddelijk is. Als je bijvoorbeeld zegt: 'ik wil dat niet, ik ga met mijn vrije wil een keuze maken, een beslissing nemen', dat dat dan een moment kan zijn om een keer te gaan vergelijken of dat wel overeenkomt met de Goddelijke wil. Als je dan vast kunt stellen dat dat niét het geval is, dan ben je wellicht een onjuiste keuze aan het maken. En steeds opnieuw zullen de gevolgen die daaruit voortkomen, moeilijk te voorspellen zijn omdat de gevolgen altijd ontstaan door de vrije wil van de mens!

Met dit besef weet men ook waarom onze vrije wil in actie kan komen; we kunnen zelf kiezen wat we gaan doen, de weg van Jézus volgen of niet. Velen weten dan ook niet dat we die keuze hebben, maar door deze kennis komen we dat wel te weten.

De Wáre wil, wil zeggen: de wil om te ontwaken.

Met onze vrije wil kunnen we kiezen voor de Ware wil om ons te willen voegen naar Gods Wil. 

Het is de keuze om de band te verbreken met de kleine menselijke wil want die is nooit bevrijdend. Dat kan alleen door ons voldoende los te maken, want je kunt nooit verlost worden in deze dualistische wereld. Je moet jezelf verlossen. Het pad naar verlossing moet je alleen doen, dat heeft Jezus ook vóórgedaan. Het is het mooiste geschenk dat iemand zichzelf kan geven.

Door onze hand te leggen in die van Gods Wil, komt de vrije wil zoals hij bedoeld is dan in actie; we kunnen zelf kiezen wat we gaan doen, de weg van Jezus, het Christusprincipe volgen, of niet. Er is dus slechts één vrije wil, het is alleen een kwestie van welk zèlf erin domineert! De juiste beslissingen zijn in feite enkel de juiste keuzes en die zullen we alléén moeten maken; of we dat nu willen of niet! Deze keuzes uitstellen, is eigenlijk zelfverloochening. 

Zolang de vrije wil via het lagere zelf functioneert, zullen er heel wat 'verkeerde' keuzes gemaakt blijven worden, ook al doen wij ons best en trainen we de vrije wil. Deze is overigens vaak meer een 'zelfopgelegde onthechting', dan een training van de vrije wil. Er is namelijk een verschil is tussen de 'zelf' opgelegde onthechting en het trainen van de wil! 

De zelf opgelegde onthechtingen zijn handelingen waarvan we vooraf al weten dat ze haalbaar zijn en dus een egotevredenheid geven. Met het trainen van de vrije wil, waar wij als mens overigens aardig ons best voor kunnen doen, wordt de strijd bedoeld om hem terug te brengen in zijn rechtmatige toestand; n.l. een basiseigenschap van onze Gods toestand. 

Deze keuze wordt gedaan als er begrip en inzicht is ontstaan en daar is gaan sluimeren als een kooltje vuur. 

Om de onthechting van dit aardse te kiézen, moeten we het pad gáán, waarvan we het einde, en zelfs het verloop ervan, niet eens kunnen zien, want de vrije wil is ongewijzigd mee ingedaald in de verstoffelijking, en het is het ego dat daar haar profijt uit haalt, zolang de mens nog slaapt, niet ontwaakt is. 

Het in 'slaap' vallen is een typisch symboolwoord, zoals gezegd; want hiermee wordt de staat van onwetendheid  van het Wáre Zelf aangeduid.

De Wil van God is dat wij onze vrije wil gebruiken volgens Zijn Wil,

Die randvoorwaarden waren ons bekend toen we nog Mens met een hoofdletter waren, maar na miljoenen jaren van verstoffelijking en conditionering, weten we daar niets meer van. We weten dan ook niet dat we die keuze hebben, maar door deze kennis komen we dat wel te weten, want die kennis, gnosis, is er zoals gezegd, alleen gekomen dóór te ontwaken.

Ook dat hoort bij de 'training': het herontdekken van Gods randvoorwaarden.

Dit, omdat het belangrijk is om een juist begrip te krijgen over de Goddelijke randvoorwaarden. Voor meer informatie; zie pagina over 'wetten & randvoorwaarden'.

De vrije wil  moet mee ontwaken, 

het is dan, wanneer we voor een keuze staan, het gnostisch veld ons ook helpt om de juiste keuze te kunnen maken; dat de juiste beslissing genomen wordt en dat er juist geoordeeld wordt. 

De vrije wil is ons geluk en onze inspiratiebron om hiér te proberen gelukkig te worden. Het èchte geluk is hier in deze illusie wereld echter niet te vinden. Waar het wel te vinden is, is in de oorspronkelijke wereld waar we vandaan komen.

Zoals gezegd; de vrije wil moet afgestemd gaan worden op de Goddelijke wil.

Dat is ook de boodschap van 'water in wijn',

Jezus veranderde water in wijn. Met deze metafoor bedoelde Hij; wijn is immers een edele drank, dat het oude leven ingeruild wordt voor het nieuwe leven; van water naar wijn. Je gaat je graal gebruiken. Je laat de kennis in het hart dalen en je opent de kelk om iets anders binnen te laten komen. 

Je kunt de graal dus zien als een voorstelling van het neerdalen van gnostische kennis van het hoofd naar het hart - zeg maar van het weten naar het toepassen.

'Mijn Vader, indien het mogelijk is, laat deze drinkbeker dan voorbijgaan, doch niet gelijk ik wil, maar gelijk Gij wilt.'

En, zei Hij:

'Mijn Vader, indien deze beker niet kan voorbijgaan, tenzij dat ik die drinke, Uw wil geschiede.'

Dat zoals 'ik wil', houdt de mogelijkheid in, dat de dialectische invloeden alles nog weer zouden kunnen bederven. De uitspraak:

Zo boven, zo beneden'

is dan ook niet zomaar een vaststelling; het drukt de Wil van God uit; zorg ervoor dat wat beneden is, terug wordt zoals wat boven is. Dat is de ware betekenis. 

Wij moeten er zelf voor zorgen dat het beneden wòrdt, zoals het boven is; met andere woorden, onthecht je van deze dualistische wereld, 

en ga terug naar Huis!